Dinsdag 13.30 uur. De Oudste maakt zich op voor de laatste dag. Geestelijk natuurlijk geen probleem maar het lichaam begint al wel wat aftakelingsverschijnselen te vertonen. De benen en wat ik al eerder noemde de rug. Toch maar richting Markt gegaan alwaar bleek dat de groep net vertrokkenen was naar De Bonte Os op 1 minuut lopen van de startplaats. In genoemd dweilcafe miste ik nogal wat mensen. Van mijn informatiebronnen hoorde ik al snel dat:
Thomas nog lag te slapen. Hij sloot na een uurtje aan en heeft tot het einde van de carnaval zijn ogen zo goed als gesloten gehouden.
Kees sloot geruime tijd later aan met de mededeling dat hij zojuist een nieuw contract had ondertekend. Tuurlijk Kees bij Feijenoord zeker.
Marcel lag thuis op de bank te slapen volgens Karin. Marcel had vanaf de eerste kennismaking met de Flora al steeds gevraagd waar een bank stond. Na het sluiten van Speakers heeft hij nog getracht om de bank van Speakers, waar hij toen al veelvuldig gebruik van maakte, over te laten plaatsen naar de Flora. Marcel sloot aan toen het meeste dwijlwerk(lopen voor degenen die onbekend zin met carnaval) gedaan was. Hij was in de avonduren ook opmerkelijk actief.
Michel. Ik zie hem op donderdagavond wel eens trainen. Snap daarom dus ook dat hij niet meeging met dwijlen.
Timo moest werken. Sommigen laten alles onder “werken” vallen.
Van enkele anderen heb ik nog steeds niet kunnen achterhalen waar zij uithingen.
Na het nuttigen van een lekkere Doner Kip schotel begonnen aan de laatste uurtjes. Sommigen van ons hadden behoefte aan een rust (lees slaap) pauze. Door Herwin, Thomas en Maickel werd om de beurt een balkonscene opgevoerd waarbij de voeten over de reling hingen, de hoofden niet zichtbaar waren en het geluid alleen bestond uit luid geronk. Remy moest de muziek harder zetten om toch in carnavalsstemming te blijven.
Heel even terug naar de optocht waarin Patrick, geheel onwetend, omgetoverd werd tot duivel. Het schrijven van De Oudste hierover heeft duidelijk zijn werk gedaan want de Fuilspuiters vonden dat Remy ook tot duivel omgetoverd moest worden en zo geschiedde. Nettie deed haar werk net zo goed als zaterdag en Remy heeft de laatste uren van het carnaval als duivel achter de muziek gestaan. Remy ik wens je succes het verwijderen van de schmink.
Na het nuttigen van de laatste biertjes was het uur U daar. Om precies twaalf uur gingen de stoelen in het midden met daarop onze eigen Prins Bert en Page Sheila en werd het clublied: Dit is mijn club luidkeels door een ieder meegezongen. Opnieuw zit een kort maar mooi carnavalseizoen er weer op.
Mensen bedankt voor alles en rust voorlopig lekker uit. De voeten mogen nu omhoog.